Hotel restaurant Orshof in Oudsbergen België, Daar is dit jaar onze groep neergestreken.
De kamers, het hele complex en zelfs de tuinen en terrassen waren romantisch en mooi gerestaureerd oud. De douches waren modern en lekker.
Oeps… dat zei het weerbericht niet. Gelukkig hadden wij wel paraplus en in de bossen was het aardig te doen en nog mooier: het was niet koud.
Toch waren er een paar koetsiers een beetje nat tot op de onderbroek. ‘S avonds kregen we een heerlijk diner, zie foto’s anders geloof je het gewoon niet. De Italiaan was er niks bij. Ger had pech en had een hoefsmid nodig en een geweldige kerel op leeftijd kwam s avonds nog aan en regelde het voor een prikkie. Na het eten werd het helemaal gezellig en rond 12 werd het toch echt tijd om naar bed te gaan want morgen moeten we er op tijd uit. Zaterdag begon al met een prachtig zonnetje en een super ontbijt, waarbij de verschillende soorten jam, peren- en appelsappen of zelf, of door boeren uit de buurt werden gemaakt. Daarna bekeken de koetsiers welke afstand ze verstandig vonden voor hun paarden en Ponys en omdat er veel keuze was (variërend van ongeveer 10 tot wel ongeveer 50 km) kon iedereen zijn gang gaan. We hadden wel afgesproken om elkaar te ontmoeten voor een lunch ergens halverwege de tocht. Piet, Arie en ik gingen voor de 40 kilometer en kwamen uit bij het Vlaams natuurreservaat De Oudsberg. Nou.. het was echt een berg. Het tweespan van piet vloog omhoog. Alleen mijn dappere Rencoroso kreeg even de bibbers halverwege, maar door onze verbale aanmoedigingen galoppeerde hij zonder verder dralen omhoog. We konden daar ook niet omdraaien want het was smal, diep en los zand dus we konden niet anders. Misschien toch een idee dat er een kleine aantekening op dat punt kan worden gegeven?
We kwamen met vertraging aan op onze pauzeplaats en konden nog net onze menvrienden hallo en ajuus zeggen voordat zij weer verder gingen.
Na een lekkere lunch reden we relaxed terug naar de Orshof. 40 kilometer met prachtig nazomerweer gehad. Nadat we de paarden goed hadden verzorgd en iedereen veilig weer terug was gekomen kregen we de volgende verrassing. Het arrangement Genieten van Orshof voorzag ook een viergangendiner en het was een geweldig diner, he-le-maal af, we hadden zelfs een mooie menukaart met het logo van de menvereniging op onze tafel staan. Nog nooit zoiets liefs meegemaakt. Zie foto. Op de Zondag besloten we nog een keer een mooie route te rijden. Deze werd 27 km. Toch kwamen we iedere keer bij een paar boswegen uit waar de paarden door zeker een meter water moesten waden. Mocht je paarden met watervrees hebben dan waren ze er nu gelijk van genezen dat zweer ik je. Arie, Ger en Joan verdienen ook nog eens de prijs voor hulpvaardigheid, wat zal Thom blij zijn geweest met jullie hulp. De mooiste foto’s zijn door Nieneke gemaakt die ook nog een dagje samen met Guido ons met een bezoekje kwamen vereren. Dit was een super menvakantie in alle opzichten en ik hoop dat we volgend jaar weer kunnen genieten van zo een weekend.Vriendelijke mengroeten,
M.ThijssenKlik op de foto voor ons fotoalbum van de menvakantie